نتورک

در شبکه های گسترده مبتنی بر IT مانند اینترنت، روتر دستگاهی است که بهترین راه را جهت ارسال یک بسته اطلاعاتی به مقصد تعیین می کند.

 

روتر ؛ بنا به پیکربندی شبکه و بر مبنای الگوریتم های متفاوت با توجه به وضعیت کنونی شبکه ، اتصالات مابین شبکه ها را برقرار می کند. می توان روتر را به عنوان یک توزیع کننده شناخت زیرا تصمیم می گیرد که کدام راه برای کدام بسته مناسب است . هر روتر یک geteway می باشد که در اغلب موارد بخشی از سوئیچ شبکه را نیز شامل می شود .

روتر یک جدول از مسیرهای موجود و شرایط آنها را نگهداری می کند و در بعضی موارد ایجاد می کند . روتر این اطلاعات را به همراه الگوریتم های cost و distance جهت تعیین بهترین مسیر برای یک بسته داده بکار می گیرد. به طور معمول، یک بسته ممکن است قبل از رسیدن به مقصد مورد نظر از طریق روتر در میان تعدادی از نقاط شبکه جابه جا شود . مسیریابی در واقع یک تابع مربوط به لایه شبکه (لایه 3) در مدل ارتباطات (OSI می باشد. البته لازم به ذکر است که سوئیچ های Layer 3 نیز تاحدی قادر به انجام توابع مسیریابی هستند.

Edge روتر ، دستگاهی است که در مرز اتصال یک شبکه با شبکه های دیگر از جمله اینترنت قرار می گیرد. روتر برای کاربران خانگی و تجاری که دارای اتصالات اینترنتی با سرعت بالا مانند کابل، ماهواره یا DSL می باشند، می تواند به عنوان یک فایروال سخت افزاری عمل کند. بسیاری از متخصصان در این زمینه اعتقاد دارند که استفاده از روتر منجر می شود امنیت بیشتری در شبکه حاکم شود. در واقع حفاظت از فایروال های نرم افزاری را در برابر هک کردن فراهم می کنند ؛ چرا که هیچکدام از آدرسهای پروتکل اینترنت کامپیوتر به طور مستقیم در معرض اینترنت قرار نمی گیرند. این امر باعث می شود پورت اسکن (Port Scan) اساسا غیر ممکن شود. علاوه بر این، یک روتر از منابع کامپیوتری که یک فایروال نرم افزاری استفاده می کند، بهره نمی برد. روترهای تولید شده به راحتی قابل نصب هستند و قابلیت دسترس پذیری بالایی برای شبکه های سخت افزاری و بی سیم دارند.

منبع : سامانه های اطلاعاتی فاراد